Allah bağışlasın
Duyarlı bir davranış ancak, bu gibi bir düşünce ile yola çıkarsak, tüm insanlığın sonunun gelmesi fazla sürmez
Para kazandığımızda, işsizleri ve kazanamayan milyonları düşünüp, sevinmeyelim,
Yemek yediğimizde, açları düşünüp sevinmeyelim,
Hediye aldığınızda, hediye alamayanları,
Tatile çıktığımızda, tatile çıkamayanları,
Buluş yaptığımızda, ilk okulu bile 8 senede bitirenleri ...... düşünüp, hep mutsuz mu olmamız gerekiyor
Haddim olmayarak;
23 Nisan da Kimsesiz Çocuklar Yurdu'nu, Anneler-babalar gününde Darulaceze yi , huzur evlerini ziyaret etmek çok daha doğru bir tepki olmaz mıydı
Yani onlarla birlikte üzülmek mi doğru yoksa onların d sevinmesini sağlamak mı ?
İnsanların tüm hayattaki tek gayesi mutluluk. Bu para kazanırken de, severken de, evlenirken de, kendinize bir eşya ya da bir başkasına hediye alırken de,
çocuk sahibi olurken de... Tüm bunların tek amacı var; bir parça daha fazla mutlu olmak.
Duyarlılıklarımızı daha fazla mutluluk üzerine kurmalıyız diye düşünüyorum. Kendimiz için yapacak birşeyimiz yoksa bile, bir başkası için
Aksi bir düşünce bana sadece şikayet edip kaçmak gibi geliyor.
Yapabileceklerimiz var.
Bunları yapmak yerine üzülüp ve belki bu üzüntümüzle diğerlerini de üzerek, sadece amacımızdan saparız diye düşünüyorum
Sadece düşüncemi belirmek istedim, belki bir de bu açıdan bakmak istersiniz
Evet bugün anneler günü, benim de kızım var.
Ve bu sabah annemizin hediyesini verdiğimizde, kızım mı yoksa eşim mi daha çok mutlu oldu bilemiyorum
İleride evladınızı size hediye alma mutluluğundan mahrum bırakmamanız dileğiyle.
Düşüncenize saygım sonsuz :)Ancak yukarıda asıl anlatmak istediğimi sanırım net ifade
edememişim
uykulu gözlerler anlatmaya çalışacağım
tabi ki mutlu olmak ,insanları sevindirmek,mutluluğumuzu paylaşmak,yaşlıları,çocukları sevindirmek vs.insan olma
gereklerinden bazılarıdır.Ama ''benim mutluluğum başkasının acısı...'' derken, hayatımda kİ Yukarı da bahsettiğim talihsiz
durumları yaşayan insanları baz alarak,zor zanaat olduğunu düşündüğüm, ''empati'' ile kurduğum bir cümle idi.Anne olgusunun
hassasiyeti idi.Benim düşüncem Para kazanma,yemek yeme ,ya da hediye alıp verme mutluluğu ile genellenecek bir anlayışdeği
Asıl tepkim,günlerce aylarca mutlu etmeye çabaladığımız, geçtiğimiz yıl annesini yitiren 18 yaşındaki kuzenim gibi, veya
annesiz babasız büyümüş insanları düşünmeyerek, zaafiyetlerini kullanarak ,ticari canlılık içim anne-baba gibi kutsal değerlerin kullanılarak
günlerle kotarılmaya çabasınadır.Siz ne derseniz deyin, benim için bir dayatmadan, duygu ve değer sömürüsünden öte değildir.
Gelelim onayladığınız haklı tepki önerinize
işim gereği bahsettiğiniz kurumları fazlası ile ziyaret ettim yaşlı teyzelerimizi ve minik prensesler igüzelleştirdim :)sayısız hayırsız evlat hikayesi kıyamayıp;''ama şu yönü de kapatır hatasını serserinin'' diyaloglarını dinledim .Ama onlar insanların sosyal sorumluluk nedeni ile ziyaret edildiklerinin farkındalar :)istediğiniz kadar o niyette olmadığınızı samimiyetinizle ziyaret ettiğinizi belirtin .Kızım iyilik yapmak istemiş hoş gelmiş
Yazım ve imla hatalarım için kusura bakmayın, aslında bu konu ile ilgili yazmak istediğim çok fazla şey var ama göz kapaklarıma yenik düşmek üzereyim sevgiler ...